การสรรเสริญ

n. praise

def.:

การกล่าวคำยกย่อง เชิดชู หรือ เทิดทูน เช่น การสรรเสริญพระพุทธคุณ, การกล่าวคำชมด้วยความนิยมพอใจ หรือเยินยอในคุณความดี เช่น การสรรเสริญคนที่มีความกตัญญูรู้คุณ, การสรเสริญ ก็ใช้

related: admiration, commendation, laudation, eulogy syn.: การยกย่อง, การเทิดทูน, การสรเสริญ, การแซ่ซ้องสรรเสริญ, การยกย่องชมเชย, การสรรเสริญเยินยอ ant.: การดูถูก, การลบหลู่ sample:

ืความสำเร็จที่ได้มาโดยการเอาเปรียบผู้อื่นย่อมไม่ได้รับการสรรเสริญ